Ji teoriya Gulê bigire ber bi şoreşa jinê

azadiya Kurdistanê xwe dispêre feraseteke nû ya şoreşê ku gav bi gav hişmendiya xweparastinê û rêxistinbûna jinê pêş dixe û bi şoreşa azadiya jinê tacîdar dike. Jinên ku beşdarî têkoşîna azadiyê bûne, hem li dijî pergala dewleta kolonyalîst a kapîtalîst, hem li dijî pergala dewleta koledar a kapîtalîst, hem jî li dijî netew û qirkirina jinê, înkara zayendî û neteweyê, di têkoşîna azadiyê de gihîştine hişmendiya xwebûn.

Wê bi nasnameya xwe ya civakî wateyek da nasnameya xwe ya zayendî, pênaseya xwe ya nasnameya neteweyî kûrtir kir, hişmendiya welatparêziyê bi kokên xwe yên dîrokî re anî cem hev û xwe weke nasnameya jina azad ji nû ve afirand. Nasnameya jina azad, milîtantî, şoreşgerî û welatparêzî weke berhema têkoşîneke dijwar, ked, perwerde, rêxistinî, şer û avakirina kesayet û jiyana azad bi aliyên bîrdozî, siyasî, leşkerî, aborî, çandî û hwd. şerê zîhniyetê.

Lêgerîna jiyaneke watedar

Rêber Apo jina ku tevlî têkoşîna gerîla dibe, çek hildigire, dixwaze li dijî dagirkeran û mirinê bi lez bimeşe, ber bi şerên mezintir ve dibe. Hişmendiya ramana mezin, çalakiya mezin, jiyan û kesayetiya watedar pêş dixe. Bê westan rastiyan vedibêje, jina ku hêza wê ya ramanê pêş nekeve, di cîhana zihniyet, kesayet û têkiliyên jiyanê de rêgez û zincîrên koletiyê neşikîne, nikare bibe şervan, şoreşger û welatparêzek baş… Eşkere dike ku jina ku nasnameya xwe ya windabûyî eşkere neke û bi azadiyê re rû bi rû nemîne, nikare xwe ji nêçîra pergal û zîhniyeta serdest a mêr rizgar bike.

Rêya diçe ber bi Teoriya Gulê

Teoriya Gulê ya ku di salên 1990’î de ji aliyê Rêber Apo ve hat avakirin, diyar kir ku vegera jin a li qadên jiyanê yên ku lê hatine îxrackirin bi xweparastinê pêk tê. Pêşxistina xwe li van qadan rêgeza zêrîn a raman, hest û vîn û tevlêbûna azad bû. Berxwedana zindanê ya ku bingeha Teoriya Gulê avêtiye, ruhê 14’ê Tîrmehê û Pêngava 15’ê Tebaxê ji bo jinan xwedî wateyeke cuda ye. Ev wate û hêza jiyanê ya ku rastiya Egîd û Zîlan tîne gel hev, dike sembola fermandarekî mezin, pêşeng û kesayeta azad, hişmendiya xweparastinê ye. Guleya yekem ew e ku li zîhniyeta serdest a mêr, kolonyalîzm, pergala baviksalarî ya ku jinê dike kole û bi hezar û yek hîle û derewan dike kole û zilam-dewletê. Rastiya jinên ku pêşengiya pêvajoya hevdîtina bi raya giştî ya têkoşîna gerîla re kirin, serhildanan îfadeya vê yekê ye. Piştî vê hevdîtinê herikîn nava refên gerîla û tercîha jiyana azad pêş ket. Li çiyê, li deştê, çi li zindanê û çi li bajêr bin, pêşengiya berxwedana jinên azad û civaka azad kirine.

Teoriya Gulê

Teoriya Gulê teorî û rêbazeke têkoşînê ye ku jinan bi nirxên jiyanê yên estetîk tîne cem hev. Dibêje ku jiyaneke baş, bedew, rast û kesayeta jina azad ancax bi parastineke xurt dikare were misogerkirin. Stiriyên ku rê nadin û diparêzin ku her destek xwe dirêjî gulê bike û zirarê bide wan, exlaq û prensîbê temsîl dikin. Jiyana exlaqî û estetîkî di Teoriya Gulê de hatiye garantîkirin û ev misogerî bi gihandina kesayeta jina azad, rastiya xwebûn tê naskirin. Pêngava 15’ê Tebaxê pêngaveke azadiyê ye ku bi kesayetiya xwe ya exlaqî-estetîk û nirxên jiyanê re astengiyên li pêşiya hevdîtina jinan radike, enerjiya jiyanê derdixe holê û rê li ber civakbûna azad vedike. Tecrûbeya dewlemend a rêxistinî û têkoşînê ya di asta têgînî, teorîk û sazîbûyî de daketina qadên jiyanê û ewlekirina rastiya xwebûnê derketiye holê.

Artêşbûna jinan, partîbûn, rêxistinbûna konfederal û ketina wê ya qadên jiyana civakî bi xwerêveberî, temsîliyeta azad û wekhev bi rêxistinên xweser ên taybet bi jiyana civakî re, pêkanîna xweparastina çînî a li hemberî îstîsmara çînî . Li ser esasê felsefeya hebûn û jiyana azad, ji îdeolojiya azadiya jinê bigire heta paradîgmaya jinê, şoreşa jinê û temenê xwe digire. Di asta rewşenbîrî, jiyanî û sazî de ji zîhniyet û pergala serdest a mêr qut bibe; Ew li ser bingeha Teoriya Gulê formulasyonek ji nû ve endezyariya têkiliyên homonîm ên azad e. Weke teoriya xweparastinê ya şoreşa jinê tê jiyîn.

Rastiya xwebûn li hember wendakirina heqîqetê

Jineolojiya ku şopên dîrokî yên yekitiya exlaqî-estetîkî dişopîne û nasname, dîrok, çand û keda jinê ya windabûyî derdixe holê, herî zêde bi zanebûn û hişmendiya xweparastinê ya jinê ve girêdayî ye, zanista xweparastinê ye. Çawa ku zanîn û zanista jin-civakê xwezaya jin û civakê ya ku di tariyê de maye ronî dike, rastiya civaka exlaqî-estetîk-polîtîk ronî dibe û tê jiyîn. Hêza xweparastinê weke zanista pozîtîvîst ku li gorî berjewendiyên dewlet û desthilatdariyê teşe digire, ji xweza, jiyan û civakê dûr dixe, biyanî dike û ji hev belav dike, pêş dikeve. Wendakirina heqîqetê wendakirina xweparastinê ye, ya civakîbûnê ye. Dema ku ev hêz bi hişmendî û çalakiya azadiyê re bibe yek, wê demê dibe ku sîstem û zihniyeta baviksalarî ya ku wê bê hêz, bê rêxistin û bêaktîf dihêle, bi ser bikeve.

Şoreşa jinê qada jiyanê ya derbaskirina vê zîhniyet û pergalê ye. Ji parastinê heta aboriyê, ji perwerdehiyê heta tenduristiyê, ji çandê heta dîplomasiyê, ji edaletê heta komîn û meclîsên bi hêza xwe ya azad û rêxistinbûyî, rastiyeke xwebûn derketiye holê, pêşengiya şoreşa azadiyê dike û civakeke demokratîk ava dike. Jina ku xwe bi rihê azadî, hişmendî, çanda sosyalîst a demokratîk û hêza jiyanê ji nû ve diafirîne temînata civakbûna azad e. Pergala hevserokatiyê û nûnertiya wekhev li ser bingeha hişmendiya xweparastinê û çalakiya rêveberiya civaka demokratîk û şoreşa jinê ye. Jina xweparastina bi hêz jina rêxistinkirî ye. Teoriya Gulê rêgeza hişmendî û çalakiya vê pêşveçûnê diyar dike û ew vediguhere diyardeyek her ku diçe jiyanî dibe. Li hemberî pergala şaristaniya dewletparêz a ku dixwaze destkeftiyên şoreşa jinê û têkoşîna me ya azadiyê asteng bike, belav bike û bi pergal bike, hişmendî û fikra îdeolojîk, siyasî, leşkerî, rêxistinî û sîstemî û xwerêveberiyê ye.

HÊJA ZERYA